baking fairy + göz doktoru + l.m.

merhabalar canlarim,

epey oldu görüşemeyeli farkındayım. bu arada size otuz yazıda bile özetleyemeyeceğim yoğunlukta günler geçirdim. en kısa zamanda bir şekilde brifing hazirlayacağımdır siz okurlarım için. bununla beraber bu hafta çarşamba gününden itibaren aynı söylemlerle mütemadiyen karşılaşınca bunun tesadüf olmadığını ve sizlerle paylaşmam gerektiğini düşündüm; buyrun...

1. endişeye mahal yok!!!!!!! gerçekten; endişe de sivilce gibidir. sivilceniz olunca canınız sıkılır; canınız sıkılınca da daha çok sivilceniz olur. test edilmiştir :-)

2. işten çıktıktan sonra işi yanınızda taşımayacaksınız..

3. mutluluk ne yarinda, ne bir sonraki günde, ne terfi etmekte, ne bir dahaki tatilde. mutluluk bugün burada, bizim olduğumuz yerde...

4. herşeyi uygun zamanında yapalım; yemek yaparken işi düşünmeyelim, sevdiğimiz bir konudan bahsederken aklımızdan bizi korkutan fikirler geçmesin.

bu hafta çarşambadan beri l.m.'den bunları dinledim... ardından perşembe günü gittiğim göz doktorundan aynı söylemleri dinledim; hastalıkları dahi kendi kendimize çağırdığımızı, oysa beynimizin çok güçlü ve kapsamlı olduğunu yani herşeyin en güzelini de davet edebileceğini öğrendim. adeta secret durumu yani.

üstelik ne kadar iyi de olsa ne kadar kötü de herşey geçicidir. yani hiç ölmemek diye bir şey olmadığı gibi; en kötü andan bile kurtuluyoruz aynen en güzel anların kısa sürmüş gibi gelmesi hissine benzer olaraktan. ne demek istediğim net mi emin değilim. çok hatalar yaptım; bedelini ödedim ve ödüyorum. mutsuz da oldum, hem de çok. kendimi dünyanın en üzgün, en yalnız ve hüzünlü insanı zannettim çok zaman. ama değilim. kesinlikle. ben mutluyum; hayatta olduğum için, sevdiklerim olduğu için, beni sevenler olduğu için, sağlıklı olduğumuz için, akşam yanaklarımdan öpüp uyku saatimi soran küçük böceğim olduğu için, hala kapımı ve inboximi çeşitli ülkelerle ilgili teklifler çalabildiği için. pek çok şey için.. ve hayat gerçekten belki adil değil ama güzel. her yeni gün yeni bir fırsat. tek yapmamız gereken kalkıp ona dahil olmak.

güzel olmayan da onca şey var; ama onlar olmasaydı belki güzel olanları farkedemezdik. db olmasaydı örneğin ( hayat daha da güzel olurdu tabe o ayrı :-))) ) ama belki mt ve lm'nin ve bv'nin ne denli iyi insanlar olduğunu idrak edemezdim belki de..

depremden sonra her eylem bildirmemden sonra ( eve 7'de geleceğim gibi ) inşallah deme alışkanlığı kazanmam gibi. spor salonuna gidemez oldum korkumdan malum binanın alt katı vs.. ama cok daha önemli bir egzersiz edindim. hiç bir şey; tekrarlıyorum HİÇ BİR ŞEY bizim elimizde değil. çok kasmamak, hayatı gereğinden fazla önemsememek gerekiyor. adeta kendi otomobilimizi servise verince bize tedarik edilen geçici otomobil muamelesi göstermek gerekiyor bence. fazla itina, mükemmeliyetçi ruh hali ve beraberinde başka nice problemler getiriyor.

hep en iyisini yapmak isteriz; ama başkalarının en iyisi değil, kendi en iyimizi. ben dünyadaki en güzel pilavı yapmak zorudna değilim. gerçekten. ama kendim yapabileceğimin en iyisini yapmalıyım, bu kadar basit. dünyadaki en uzun, en güzel, en zeki ve en başarılı insan da olmam gerekmiyor. kendimden memnunsam, yatağıma gittiğimde keşke ben şunun yerinde olsaydım diyebileceğim bir örnek yoksa elimde, dönüp dolaşıp yine kendimde karar kılıyorsam kendimdeyimdir ve kendimimdir. yaşasın ben.

lm ve doktorun söylediklerinden sonra zaten karışan kafam - yine tesadüf olduğuna inanmadığım; çünkü bence hayatta tesadüf diye birşey yoktur - bakingfairy.blogspot.com adresinde okuduğum ve çok hoşuma gittiği için özlem'in kızmamasını umarak alıntı yaptım. şiddetle kosta rika'ya bizleri davet eden bu organik ürünler sunan kafe sahibi şahsın hamakta keyif yapmaktan ve seyahatten fırsat buldukça yayınladığı yazıları okuyun derim. aramızda eminim onun yaptığı gibi radikal kararlar alacak bir kaç kişi çıkacaktır, hatta bu neden ben olmayayım ( diye düşünmeye başlayın lütfen )...

şimdi buyrun buradan başlayın lütfen. en kısa sürede daha az müphem yazılarla geleceğim; sözüm söz.. yazım hataları varsa affola, çok yorgunum, yine de uyumadan önce bunları sizinle paylaşmak istedim. yarın tekrar okuyup gerekiyorsa düzeltmeleri yaparım ( inş ) :-X

{Allah'ım keremo için
onun sağlığı için
bize verdiğin bunca fırsat için
ve içimde çok net olarak hissettiğim, geleceğini bildiğim iyilikler için çok teşekkürler.
en karanlıkta olduğumuzu zannettiğim anda meğer sadece ışık kaynağına arkamızı döndüğümüz için aydınlığın var olduğunu farketmedğimizi idrak etmemizi sağladığın için teşekkürler
içinde bulunduğumuz zorlukların geçici olduğunu hissettirdiğin için tesekkürler
her an yanımızda olduğun için teşekkürler

ben bugün ...'nın yeni firmaya tevdi olmasını sağladığımı düşünüyorum
mike ile ödeme konusunu halletme yolunda büyük adım attığımı düşünüyorum
kendime daha sakin ve iyi bir insan olma yolunda ufak katkılar yaptığımı düşünüyorum
son olarak; yarından itibaren daha sağlıklı beslenmeye karar verdim.}



I've been juice feasting for 7 days. It was a roller coaster of emotions and some physical pain, my biggest lesson being I have to be patient with myself- for everything, not being a good friend, a business owner, not a great daughter, not a great runner, not the best chef for sure. But after spending hours of thinking in this last 7 days, same story comes up. I am not good enough...It is just too tiring, and old story. I know the beauty lies in the acceptance. No matter what it is. Even that means, being a loner forever, i am not afraid. I feel pretty empowered, like making dreams come true, but it is not about achieving...It is about being. I want to start practicing this now, not tomorrow. I am grateful to be alive. I am dreaming of hanging out in the hammock, with a book in my hand. A breeze would not hurt either. I am off today!

Great article from Daily Om again....


May 5, 2009
Progressing With Patience
Doing The Best You Can It isn't always easy to meet the expectations we hold ourselves to. We may find ourselves in a situation such as just finishing a relaxing yoga class or meditation retreat, a serene session of deep breathing, or listening to some calming, soul-stirring music, yet we have difficulty retaining our sense of peace. A long line at the store, slow-moving traffic, or another stressful situation can unnerve you and leave you wondering why the tranquility and spiritual equilibrium you cultivate is so quick to dissipate in the face of certain stressors. You may feel guilty and angry at yourself or even feel like a hypocrite for not being able to maintain control after practicing being centered. However, being patient with yourself will help you more in your soul's journey than frustration at your perceived lack of progress. Doing the best you can in your quest for spiritual growth is vastly more important than striving for perfection.

Just because you are devoted to following a spiritual path, attaining inner peace, or living a specific ideology doesn't mean you should expect to achieve perfection. When you approach your personal evolution mindfully, you can experience intense emotions such as anger without feeling that you have somehow failed. Simply by being aware of what you are experiencing and recognizing that your feelings are temporary, you have begun taking the necessary steps to regaining your internal balance. Accepting that difficult situations will arise from time to time and treating your reaction to them as if they are passing events rather than a part of who you are can help you move past them. Practicing this form of acceptance and paying attention to your reactions in order to learn from them will make it easier for you to return to your center more quickly in the future.

Since your experiences won't be similar to others' and your behavior will be shaped by those experiences, you may never stop reacting strongly to the challenging situations you encounter. Even if you are able to do nothing more than acknowledge what you are feeling and that there is little you can do to affect your current circumstances, in time you'll alter your reaction to such circumstances. You can learn gradually to let negative thoughts come into your mind, recognize them, and then let them go. You may never reach a place of perfect peace, but you'll find serenity in having done your best.