K E R E M O

nereden başlasam; ortasından... evet ortasından. en iyisi bu olacak galiba.

pek çok şeyden sıtkım sıyrılmış durumda ya, eğitim sistemine karşı duygularım da aynen ergen bir bireyin ebeveynlerine karşı duyguları gibi. hırçın, kontrolsüz, memnuniyetsiz.

işbunların sonunda keremo için okyanusaşırı olmasa dahi, yurt sathının dışında mektep arayışları sonuç verdi. oldukça iyi, saygın bir okuldan kabul geldi. geldi gelmesine, lakin bu kez de gak desem ağlama hissiyatı geliyor, guk desem hıçkırma. adeta çocuğunu ingiltere'ye okumaya gönderip, çektiği hasreti asker annelerininkiyle mukayese eden mehmet gölhan'ım.

ne yaparsam yapayım "yanlış mı yapıyorum acaba" hissi kaybolmuyor. hayatla en güçlü bağım o olduğu için, karşısına çıkan fırsata ne kadar sevinirsem sevineyim, kendimi ocaksız, merkezsiz hissetmeme engel olamıyorum. öte yandan teog gibi geleceği sadece bir sınava bağlayan sistemin çarkına dahil olmayacağı için de mutluyum.

keremo, kuzum, güneşim, lütfen içindeki iyi insanı, merhametli, anlayışlı ve zehir gibi zeki çocuğu hep yaşat. daha önce de söylemiştim "kid you'll rock mountains". canım, seni her zaman, her durumda ve koşulda sevdiğimi unutma. sen hayatımın en önemli şeyi değilsin, hayatımın kendisisin. ne olursa olsun senin yanındayım, ne kadar süreyle bana ihtiyaç duyarsan, annen arkanda olacak. daha beş yaşındayken bana söylediğin sözü aynen sana söylüyorum; hata yapmak önemli değil, hatalar düzeltilebilir. ama öncelikle onun hata olduğunu kabul etmen gerekir... korkuların hemen ardındadır en büyük başarılar, mutluluklar, yaşanması gereken deneyimler. korkun olmadığını biliyorum. cesaretin tanımını unutma: korkmamak değil, korkman gereken ve gerekmeyeni ayırt etmek.

hayat her şeyiyle güzel, iyisiyle, kötüsüyle, doğrusu, yanlışıyla. başarı, hataların getirdiği tecrübenin toplamı ya. unutma e mi?

canım, canım yavrum. seni çok seviyorum, umarım hep aşabileceğin zorluklarla karşılaşırsın. insan ancak ve sadece bu şekilde büyür.

senin için elimden geleni yapmaya çalıştım. belki en güzeli olmadı. inan elimden gelen buydu. bundan sonra da böyle olacak. eminim sen kendi çocuklarına benden daha iyi şekilde bir aile ortamı sağlayacaksın. senin elin bir şeye değince o zaten çok güzel oluyor.

kelimeler boğazıma düğümlendi, daha fazla çıkmıyor. seni seviyorum canım yavrum. Allah yolunu her daim açık etsin...