p o l i t i k a

şu an tv'de ümit zileli, rok ve bir kaç gazeteci daha yine ülkeyi kurtarıyorlar. kurtar kurtar nereye kadar. insan neler söylemek istiyor da susuyor. neticede hepimizin kökleri bu ülke için savaşmış kahramanlara dayanıyor. dilerim en akılcı ve adil çözüm bulunur. biraz daha yumuşak konulara dalmak istiyorum müsaadenizle, ciddiyetle konuşanlar çok, ben ciddiyetsiz olarak salınayım. bu hafta keremo kendisine az vakit ayrılmasından, bir hafta olsun izin alıp okul yerine yurtdışına tatile gidememekten şikayetçiydi. çocuk ayrı bir gezegende yaşıyor yahu. nasıl yetişeceğim onun bulunduğu gezegene bilmiyorum :-) bir yandan tv'de izlediğim program sebebiyle kelimeler boğazıma dizildi. çocuklarım, arkadaşlarım, büyüklerim doğru tek, birleştirici, kardeşleştiricidir. bunun dışındaki ne gerçek gerçektir, ne birlik birliktir. buyrun fotolara geçelim; manidarlar... bu kendimim: bu koltukta oturdum, pencereden gördüklerim: mutlu aile tablosu, darısı bekarların başına:

bir nesli yozlaştırmak için eğitimle oynamak yeterlidir, başarı için yavaş ama vazgeçmeden devam etmek gerek der ünlü bir düşünür. demek ki velilere, gerçek velilere düşen çocukların eğitimi konusunda sebatkar davranmak, itina göstermek. gelecek onların omuzlarında olacağına göre, şimdiden onlara omuz verip geleceğe hazırlamak gerek. insan düşünüyor ancak her düşündüğünü kelimelerle ifade edemiyor, bazen kelimeler bazen de kendimiz kifayetsiziz. bir fotoğrafla bugünlük size hoşçakalın diyorum