güzel günler bizi bekler

merhaba dostlar,

koronalı günler devam... evde hapisiz, buna üzülürken, dün bir ambulans hemşiresi "keşke ben de evde hapis olsam, ne kadar güzel olurdu" dedi...
keremo çok sıkıldı evde olmaktan, odamda esirim, bu ne yaaa deyip duruyor. dünya virüse teslim, ne olur biraz daha dayan denmiyor, neticede 16 yaşında çocuk...

efo'nun gidişine artık daha az üzülüyorum, şimdi olsaydı ne kadar endişeleneceğimi tahayyül bile edemiyorum.

evde günler kolay geçmiyor, düşünüyor insan, kapıların önündeyim sanki ama açamıyorum. söylenecek çok şey var, kelimeler yetersiz. alman mı olsaydık, kelime haznemiz daha mı geniş olurdu acep...

sevgiler