karantinada on hafta bitirdim... efocum seni o kadar özledim ki, aklıma gelmediğin, söylediğin bir cümleyi hatırlamadığım, benim için ne kadar önemli olduğunu derinden hissetmediğim tek bir gün geçmedi...
24 ekim'de ayrıldın bu dünyadan, hala inanamıyorum. kızdım, seni suçladım, depresyona girdim, kabullendim. şimdi yine başa döndüm. senden sonra ne hale geleceğimi düşünmedin ya da önemsemedin, bilmiyorum. gözümde her an damlamaya hazır yaşlar var.
umarım seni ne çok sevdiğimi ve ne boyutta özlediğimi biliyorsundur. sana unutma sakın dediğim şeyleri tekrarlıyorum efocum... ışıklar içinde uyu, canım benim...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder