8 Ağustos 2012 Çarşamba

ruzgara ve kayaya yazmak...

(im foto keremo kardesi Hagia Sophia'ya sariliyor) uzun zamandir sinirimi ziplatmadigim sanrisindaydim, sanrisindaymisim... bu aksam keremo'yla birbirimize girdik, hic yoktan, kirdim uzdum onu. kendimi caresiz hissetmem agresiflestiriyor beni, uyumsuz ve huzursuz bir tip oluyorum. hayatta en son incitmek isteyecegim kisiyi uzuyorum. kendim daha cok uzuluyorum. bunu kayaya kazidim, unutmayayayim ve tekrarlanmasin diye. 39 yasinda insan gorunumlu bir varlik, 9 yasinda bir kuzuyu neden uzer, korkutur, aglatir. keske utanma ve uzuntu miktarimi tarif edebilsem. daha igrenc olani onun gozyaslari akmaya baslar baslamaz benim sinirimin gecmesi. fiziksel degilse bile ruhsal siddet bu. oglum affet, kendim kaynakli, evet ozunde tumu kendim kaynakli sacmaliklardan dolayi beynimi patlatip sinirimi senden cikarmaya hakkim yok. hos zaten beynim de patlamamistir kesin. hayat sadece bana mi bu kadar belirsizliklerle dolu, daha kac yil kendi kendime dusunmeye basladigim an ortaya cikan tek sey gozyaslarim olacak. hatalarin bedeli ne kadardir, kac para, kac yil, kac omur, kac kutu cymbalta? yalniz degilim, dusunmem gereken biri var derken en cok onun ayagina basiyorsan bunun telafisi nasil olacak. hayat kelime olarak hafif ve guzelken tecrube edilirken neden bu kertede agir ve sancili, pek cok kisi icin. peki bu kumenin disinda kalanlarin sirri ne; kurumus gozyaslari mi, kendileriyle basbasa kalmamalari mi? yazarken bir karar verdim; cymbalta'ya daha yakin duracagim, cunku keremo'yu uzmek bana X ustu n olarak donuyor. dunyada bu cocuk kadar sevdigim kimse yok, ne kardeslik, insancillik duygulariyla, evrensellikle doldurmaya calistigim beynim, ne baska sevgilere de yer acmaya calistigim kalbim baska turlusunu kabul etmiyor. keremo, aksamki firtinanin gelisi belliydi oglum, uc cephede birden savasamadim, yetmedi gucum, ilk firsatta yigiliverdim. kendimi affetmemek icin aksam seni uzdugumu kayaya kazidim, ben kendimi zaten hicbir zaman affedemedim, ne olur sen bari dun aksami ruzgara yaz... seni herseyden cok seven annen

Hiç yorum yok: