4 Aralık 2020 Cuma

aklıma gelmişken

bir dönüşüm yolculuğuna başladım ben. önceki yazıda bahsettim bir lokma, affetme meditasyonu. geçmişte yaptıklarım benü bu noktaya getirdiyse, ileride istediğim noktaya varmak için temelleri şimdi atmalıyım. öyle de yaptım. malum herkesin hayatında bir şeyler yanlış veya istemediği şekilde gidiyor. ne olur siz de bugün başka bir şeyler yapmaya başlayın.

- güne müzikle uyanıın, tercihan klasikle, faulkner ballade gibi. inanın fark ediyor.

- aynada gözlerinizin içine bakın, güç orda. insanın kendinde. iki cümle söyleyiverin kendinize, içinizdeki çocuğa, sadece o ve siz varsınız, hep bir aradaydınız, her anınıza şahitsiniz birbirinizin, çekinmeyin, söyleyin içinizden geçenleri... ve lütfen içinizden güzel şeyler geçirin, kelimelerin gücü.

- başlayın, her gün hayat yeniden başlıyor, uyandığınıza göre bu gerçek sizin için de geçerli, sabah yataktan kalkınca yeni hayatınıza başlayın. hadi, birlikte yaparız, birliğin gücüne güvenin. bugün ders çalışacağım, on parmak klavye dersi alacağım ve piyano çalışmamı tamamlayacağım. siz de kendi hedeflediklerinizi belirleyin ve yürümeye başlayın.

- kendi adıma ilk adımı attım, olur olmaz o kısmını bilemem lakin şu caponya'ya taşınma ve yukarıdaki bahçeyi oluşturma hedefim baki. keremo kendi yolunda yürüyecek, ona benimle her yere gelme şartını koşamam. efom gelmez benimle, ebeveynlerimi bir şekilde alırım yanıma, cesurum ben, pek korkum yoktur. çabalamayı da severim, çaba hayatın yasasıdır.

düne ait ne varsa dünde kaldı cancağızım

bugün yeni bir şeyler söylemek lazım

Hiç yorum yok: